Eigenlijk kom ik per ongeluk in Chili terecht. Nou ja, ik ben het continent aan het bereizen, beginnend in Colombia. Ik weet niet zeker of het door het eerste jaar van El Niño komt, maar het is er extreem heet – en omdat het het begin van de zomer is – ook erg vochtig. Ik heb er een goede tijd doorgebracht, vrienden gemaakt, Dengé-koorts gekregen, ben wezen skydiven, heb geweldige graffitikunst gezien in Medellins District 13 en heb dagenlang door de prachtige Colombiaanse natuur gezworven. Maar de rumoerigheid (lees: Regaton op tien) van Colombia wordt me na een maand teveel en ik besluit naar Peru te vertrekken. Maar in hoofdstad Lima blijkt het niet veel beter. Bewolkt en heet. En omdat ik al in Bogota (op 2.600 meter) last kreeg van hoogteziekte, zie ik ‘als een berg’ op tegen het Peruviaanse gebergte.
(‘Is dit een verhaal waardoor ik zin krijg om naar Zuid-Amerika te reizen?’ Ja, dat is het!)
Dus besluit ik Peru en de Inca’s voorlopig over te slaan en het vliegtuig te nemen naar Santiago de Chile om een beetje rust, wat koelte en misschien meer lokale mensen te vinden die hun gesprek niet eindigen met de bedelende vraag ‘dollares? Het blijkt een goede zet. Ik koop een reisgids, duik in de natuurlijke wonderen van Chili en maak een plan: Ik ga Chili verkennen in een ‘casa rodante’, ofwel: in een camper. Ik neem de bus naar Quillota, ontmoet camperverkoper Juan en zijn vrouw (geweldige mensen) en na een week vertrek ik met een brede glimlach in mijn Mitsubishi L300.
Op mijn eerste rit rij ik naar IKEA om een goed topmatras te kopen. Goed slapen is van levensbelang. Daarna reis ik verder zonder duidelijk plan zuidwaarts. Elke ochtend begin ik met een kop koffie of twee, kijk op de kaart, lees over de hoogtepunten en start dan de motor. De camper blijkt geweldig. Een 2.4 liter motor in een 2012 carrosserie en gemaakt in Japan blijkt een uitstekend recept voor een huis op vier wielen.
Ik reis grotendeels alleen. Soms is het lange tijd stil, soms luister ik naar muziek. Ik zwijg, zing en praat. Het duurt niet lang voordat ik een naam heb bedacht voor mijn vierwielige vriend: Wilson. Zoals de volleybal in Cast Away. En met mijn ongeschoren wangen verander ik langzaam in Tom Hanks.
Ik heb 12.000 kilometer afgelegd met als enige serieuze probleem een verstopt benzinefilter (dat voor nog geen 50 euro was gerepareerd). Ik heb het land van binnenuit gezien, in mijn eigen tempo. Ik beleef de prachtige natuur, doe geweldige trekkingstochten, ontmoet fantastische mensen (waaronder Ghanis) en slaap als een baby na elk spannend avontuur. Ik kook de meest fantastische geïmproviseerde maaltijden (althans, dat vind ik) en kijk naar de zonsondergang zittend op Wilsons imperiaal. De roadtrip is soms uitdagend en zeker de onverharde wegen met al hun stof zijn zelfs frustrerend. Maar het enige woord dat altijd terugkomt is: geweldig.
Chili is een prachtig land voor een camperavontuur. Met de juiste camper en mindset kan het niet anders dan een succes worden. En als je onderweg wat meer zekerheid wilt – het blijft immers een onbekend land waar je de taal niet spreekt en niemand kent – kies dan voor onze Travel Coaching. Roadtrippen met een gerust hart is het beste.
Tips
- Koop een camper als je langer dan 2 maanden reist. Het is uiteindelijk goedkoper en gehecht raken aan je eigen busje is een geweldig gevoel (Bedankt, Wilson).
- Ik raad ten zeerste aan om te KOPEN bij Juan (WhatsApp: +56 9 9165 5165) en te HUREN bij Andes Campers. En als je een busje wilt huren, kijk dan of ‘onze’ Wilson beschikbaar is.
- Zorg ervoor dat je je volledige dossier met documenten bij de hand hebt. De politie kan hierom vragen. Hetzelfde geldt voor een internationaal rijbewijs en je paspoort.
- Zorg ervoor dat je controleert hoeveel van de komende weg ‘sin pavementio’ is, dus zonder asfalt. Afhankelijk van hoeveel stress je aankunt, kun je misschien beter een andere weg nemen.
- Als je ten zuiden van Puerto Montt bent, dus in Patagonië, tank dan altijd bij elk station dat je passeert. Het kan de laatste mogelijkheid zijn voor een lange tijd.
- En vergeet niet een 15-liter tank benzine mee te nemen voor noodgevallen.
- Busje gekocht? In maart moet iedereen met een voertuig de SOAP vernieuwen en een Permiso de Circulation aanvragen bij de gemeente waar je busje staat ingeschreven. Dit kan meestal online.
- Tip: als je langer dan 3 maanden in Chili wilt blijven, is het mogelijk om de grens over te steken naar Argentinië en op de terugweg naar Chili nog eens 3 maanden te krijgen.
Geniet van je Chili roadtrip!
Gerjon